DIY Cyprus στην IsNot Gallery
Ο πολυχώρος IsNot Gallery παρουσιάζει την έκθεση DIY Cyprus μέχρι και τις 22 Ιουνίου 2013. Η έκθεσης διοργανώθηκε από τον ιδιοκτήτη και διαχειριστή της γκαλερί, Άντρο Ευσταθίου και ξεκίνησε σαν μια ανοικτή πρόσκληση προς τους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν έργα σχετικά με την κρίση στην Κύπρο.
Προσωπικά πιστεύω ότι η πρόσκληση / πρόκληση από την γκαλερί, σαν ιδέα και πράξη είναι ίσως πιο σημαντική ακόμα και από την ίδια την έκθεση. Έχοντας δημιουργηθεί και δημοσιοποιηθεί σαν ιδέα μερικές μόνο μέρες μετά το μεγάλο ξέσπασμα του κουρέματος πιστεύω ότι λειτούργησε θετικά προς πολλούς καλλιτέχνες δίνοντας τους έναυσμα και στόχο να δημιουργήσουν. Σε μια περίοδο όπου επικρατούσε ένα γενικότερο μούδιασμα και μια υποτονική διάθεση στην κοινωνία, το γεγονός ότι υπήρξε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί η κρίση σαν έναυσμα προς την δημιουργικότητα φάνηκε να δίνει μια πιο θετική χροιά στην όλη κατάσταση.
Κοιτώντας την έκθεση σαν γενικό σύνολο μοιάζει ξεκάθαρο ότι ορισμένα έργα έχουν δημιουργηθεί για την έκθεση ενώ άλλα προϋπήρχαν της έκθεσης και απλά θεωρήθηκε ότι ταίριαζαν με το θέμα της έκθεσης. Γι’αυτό πιστεύω και πολλά έργα έχουν πιο άμεσες αναφορές προς την κρίση και την κατάσταση στην Κύπρο γενικότερα ενώ άλλα διαβάζονται και μπορούν να ερμηνευτούν από τον θεατή με αυτό τον τρόπο ακριβώς επειδή βρίσκονται σε αυτή την έκθεση. Αν εκτίθονταν στα πλαίσια μιας άλλης έκθεσης τότε η ερμηνεία που θα τους δινόταν θα ήταν πολύ διαφορετική. Όπως ήταν ίσως αναμενόμενο το έργο που είχε την περισσότερη συνάφεια με την έκθεση είναι το έργο του ίδιου του Άντρου Ευσταθίου: ένα ξε-ξεπουπουλιασμένο παγώνι πάνω σε ένα βάθρο / κολώνα. Πρόκειται για ένα καυστικό σχόλιο πάνω στην κατάντια της Κυπριακής κοινωνίας όπου η επίδειξη ήταν πιο σημαντική από την ουσία και τώρα πια έχουμε απομείνει με τα φτερά στο χέρι, να θυμόμαστε περασμένα μεγαλεία. Αυτό ήταν και το γενικότερο νόημα της όλης έκθεσης. Στα ίδια ιδεολογικά πλαίσια μοιάζει να κινείται και το έργο του, Rock the Dog. Ένα σχέδιο γκράφιτι πάνω σε ένα ξύλινο πανέλο μεταφοράς, που δείχνει μια γυναίκα σε ρετρό στυλ να τσιρίζει με τον τίτλο «it’s only money λαβ» (είναι μόνο λεφτά αγάπη). Ακόμα ένα έργο που μοιάζει να ειρωνεύεται την παλιά Κυπριακή κοινωνία και την επικέντρωση στον χρήμα. Αντίθετα έργα πιο οικουμενικά που δεν δημιουργήθηκαν για την συγκεκριμένη έκθεση και στο οποίο θα μπορούσε να δοθούν διαφορετικές ερμηνείες πέρα από τα όρια της DIY Cyprus είναι τα δύο γλυπτά του Άγγελου Μακρίδη. Ένα επι-δαπέδιο γλυπτό και μια επι-τοίχεια κατασκευή. Το γλυπτό στο πάτωμα, θυμίζει ταφόπλακα ενώ το επιτοίχειο ένα τόξο που στοχεύει ψηλά. Το ένα σηματοδοτεί ένα τέλος, το άλλο μια αρχή. Μαζί μεταφέρουν άμεσα το μήνυμα της εποχής μας. Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουμε ότι τα παλιά πέρασαν, όσο ωραία/άσχημα, καλά/κακά και αν ήταν, τόσο ποιο γρήγορα θα αντιληφθούμε ότι ήρθε ο καιρός να προχωρήσουμε, σημαδεύοντας μπροστά με ξεκάθαρους στόχους.
Ο πολυχώρος IsNot Gallery παρουσιάζει την έκθεση DIY Cyprus μέχρι και τις 22 Ιουνίου 2013. Η έκθεσης διοργανώθηκε από τον ιδιοκτήτη και διαχειριστή της γκαλερί, Άντρο Ευσταθίου και ξεκίνησε σαν μια ανοικτή πρόσκληση προς τους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν έργα σχετικά με την κρίση στην Κύπρο.
Προσωπικά πιστεύω ότι η πρόσκληση / πρόκληση από την γκαλερί, σαν ιδέα και πράξη είναι ίσως πιο σημαντική ακόμα και από την ίδια την έκθεση. Έχοντας δημιουργηθεί και δημοσιοποιηθεί σαν ιδέα μερικές μόνο μέρες μετά το μεγάλο ξέσπασμα του κουρέματος πιστεύω ότι λειτούργησε θετικά προς πολλούς καλλιτέχνες δίνοντας τους έναυσμα και στόχο να δημιουργήσουν. Σε μια περίοδο όπου επικρατούσε ένα γενικότερο μούδιασμα και μια υποτονική διάθεση στην κοινωνία, το γεγονός ότι υπήρξε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί η κρίση σαν έναυσμα προς την δημιουργικότητα φάνηκε να δίνει μια πιο θετική χροιά στην όλη κατάσταση.
Κοιτώντας την έκθεση σαν γενικό σύνολο μοιάζει ξεκάθαρο ότι ορισμένα έργα έχουν δημιουργηθεί για την έκθεση ενώ άλλα προϋπήρχαν της έκθεσης και απλά θεωρήθηκε ότι ταίριαζαν με το θέμα της έκθεσης. Γι’αυτό πιστεύω και πολλά έργα έχουν πιο άμεσες αναφορές προς την κρίση και την κατάσταση στην Κύπρο γενικότερα ενώ άλλα διαβάζονται και μπορούν να ερμηνευτούν από τον θεατή με αυτό τον τρόπο ακριβώς επειδή βρίσκονται σε αυτή την έκθεση. Αν εκτίθονταν στα πλαίσια μιας άλλης έκθεσης τότε η ερμηνεία που θα τους δινόταν θα ήταν πολύ διαφορετική. Όπως ήταν ίσως αναμενόμενο το έργο που είχε την περισσότερη συνάφεια με την έκθεση είναι το έργο του ίδιου του Άντρου Ευσταθίου: ένα ξε-ξεπουπουλιασμένο παγώνι πάνω σε ένα βάθρο / κολώνα. Πρόκειται για ένα καυστικό σχόλιο πάνω στην κατάντια της Κυπριακής κοινωνίας όπου η επίδειξη ήταν πιο σημαντική από την ουσία και τώρα πια έχουμε απομείνει με τα φτερά στο χέρι, να θυμόμαστε περασμένα μεγαλεία. Αυτό ήταν και το γενικότερο νόημα της όλης έκθεσης. Στα ίδια ιδεολογικά πλαίσια μοιάζει να κινείται και το έργο του, Rock the Dog. Ένα σχέδιο γκράφιτι πάνω σε ένα ξύλινο πανέλο μεταφοράς, που δείχνει μια γυναίκα σε ρετρό στυλ να τσιρίζει με τον τίτλο «it’s only money λαβ» (είναι μόνο λεφτά αγάπη). Ακόμα ένα έργο που μοιάζει να ειρωνεύεται την παλιά Κυπριακή κοινωνία και την επικέντρωση στον χρήμα. Αντίθετα έργα πιο οικουμενικά που δεν δημιουργήθηκαν για την συγκεκριμένη έκθεση και στο οποίο θα μπορούσε να δοθούν διαφορετικές ερμηνείες πέρα από τα όρια της DIY Cyprus είναι τα δύο γλυπτά του Άγγελου Μακρίδη. Ένα επι-δαπέδιο γλυπτό και μια επι-τοίχεια κατασκευή. Το γλυπτό στο πάτωμα, θυμίζει ταφόπλακα ενώ το επιτοίχειο ένα τόξο που στοχεύει ψηλά. Το ένα σηματοδοτεί ένα τέλος, το άλλο μια αρχή. Μαζί μεταφέρουν άμεσα το μήνυμα της εποχής μας. Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιήσουμε ότι τα παλιά πέρασαν, όσο ωραία/άσχημα, καλά/κακά και αν ήταν, τόσο ποιο γρήγορα θα αντιληφθούμε ότι ήρθε ο καιρός να προχωρήσουμε, σημαδεύοντας μπροστά με ξεκάθαρους στόχους.
RSS Feed