Νοητικό Αστικό Τοπίο
Την ατομική έκθεση του εικαστικού Πανίκου Τεμπριώτη παρουσιάζει ο πολυχώρος Αποθήκες στην Λάρνακα από τις 30 Αυγούστου μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου.
Η συγκεκριμένη έκθεση δεν είναι τόσο μια έκθεση μοναδικών κατασκευών όσο η δημιουργία ενός ενιαίου έργου/ κατασκευή που υποδιαιρείται σε διάφορες άλλες κατασκευές/εγκαταστάσεις. Ο καλλιτέχνης μεταμορφώνει τον χώρο της έκθεση χρησιμοποιώντας ξύλινα διαχωριστικά και δημιουργώντας ένα ολότελα διαφορετικό χώρο/πέρασμα για τον θεατή. Τα ξύλινα πάνελ από συμπιεσμένο ξύλο χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν μικρούς διαχωρισμένους χώρους μέσα στους οποίους παρουσιάζονται τα έργα του, αποκομμένα σε μεγάλο βαθμό, το ένα από το άλλο. Τα ξύλινα αυτά διαχωριστικά λειτουργούν κάποτε σαν βάσεις πάνω στις οποίες παρουσιάζονται τα γλυπτά, κάποτε σαν τοίχος πάνω στα οποία στερεώνονται, και κάποτε απλά σαν φόντο. Αυτός ο τρόπος παρουσίασης δεν αποτελεί έκπληξη για όσους έχουν ξαναδεί την δουλειά του Πανίκου Τεμπριώτη καθώς τα έργα του συχνά συνδυάζουν την ιδέα της γλυπτικής και της σκηνογραφίας. Τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση είναι χαρακτηριστικά της δουλειάς του καλλιτέχνη. Σε αυτά βλέπουμε την εξέλιξη της προηγούμενης του δουλειάς που είχε παρουσιαστεί το 2010. Χρησιμοποιώντας fiber glass το οποίο συνδυάζει με έτοιμα/ευρεθέντα αντικείμενα μαζί με μπογιά και ξύλο δημιουργεί υβριδικά πλάσματα / αντικείμενα. Κοιτάζοντας τα έργα του Πανίκου Τεμπριώτη συχνά δυσκολευόμαστε να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για ανθρωπόμορφα ή ζωόμορφα πλάσματα. Ιδιαίτερα διότι στην συγκεκριμένη έκθεση ο καλλιτέχνης με ένα σουρεαλιστικό τρόπο κατορθώνει να συνδυάσει σε ισάξιο βαθμό και τα δύο. Στις πλείστες περιπτώσεις μάλιστα βλέπουμε και τον συνδυασμό ενός τρίτου στοιχείου του άψυχου αντικειμένου που ενοποιείται με το υβριδικό πλάσμα. Τα έργα του Πανίκου Τεμπριώτη είναι κωμικά, σαρκαστικά και σε ορισμένες περιπτώσεις τρομακτικά για τον θεατή. Πέρα όμως από το αισθητικό αποτέλεσμα σημαντικό είναι να κατανοήσουμε το βαθύτερο νόημα που προσπαθεί να δώσει ο καλλιτέχνης με αυτή του την δουλειά. Κοιτώντας τόσο τον τίτλο της έκθεσης αλλά και την ίδια την έκθεση σαν σύνολο πιστεύω ότι ο καλλιτέχνης προσπαθεί να αντικατοπτρίσει την πραγματικότητα του σύγχρονου ανθρώπου μέσα στο αστικό τοπίο. Απομονωμένος, περικυκλωμένος από πολλούς αλλά βαθιά μόνος καλείται να διαχειριστεί τις πολλαπλές εκφάνσεις του ψυχισμού του. Συχνά υπόδουλος ζωικών ενστίκτων και λάτρης υλικών αγαθών ψάχνει το νόημα της ύπαρξης του μέσα από μια σωρεία από δραστηριότητες και σκέψεις που συχνά το μόνο που κάνουν είναι να τον αποσπούν.
Την ατομική έκθεση του εικαστικού Πανίκου Τεμπριώτη παρουσιάζει ο πολυχώρος Αποθήκες στην Λάρνακα από τις 30 Αυγούστου μέχρι τις 11 Σεπτεμβρίου.
Η συγκεκριμένη έκθεση δεν είναι τόσο μια έκθεση μοναδικών κατασκευών όσο η δημιουργία ενός ενιαίου έργου/ κατασκευή που υποδιαιρείται σε διάφορες άλλες κατασκευές/εγκαταστάσεις. Ο καλλιτέχνης μεταμορφώνει τον χώρο της έκθεση χρησιμοποιώντας ξύλινα διαχωριστικά και δημιουργώντας ένα ολότελα διαφορετικό χώρο/πέρασμα για τον θεατή. Τα ξύλινα πάνελ από συμπιεσμένο ξύλο χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν μικρούς διαχωρισμένους χώρους μέσα στους οποίους παρουσιάζονται τα έργα του, αποκομμένα σε μεγάλο βαθμό, το ένα από το άλλο. Τα ξύλινα αυτά διαχωριστικά λειτουργούν κάποτε σαν βάσεις πάνω στις οποίες παρουσιάζονται τα γλυπτά, κάποτε σαν τοίχος πάνω στα οποία στερεώνονται, και κάποτε απλά σαν φόντο. Αυτός ο τρόπος παρουσίασης δεν αποτελεί έκπληξη για όσους έχουν ξαναδεί την δουλειά του Πανίκου Τεμπριώτη καθώς τα έργα του συχνά συνδυάζουν την ιδέα της γλυπτικής και της σκηνογραφίας. Τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση είναι χαρακτηριστικά της δουλειάς του καλλιτέχνη. Σε αυτά βλέπουμε την εξέλιξη της προηγούμενης του δουλειάς που είχε παρουσιαστεί το 2010. Χρησιμοποιώντας fiber glass το οποίο συνδυάζει με έτοιμα/ευρεθέντα αντικείμενα μαζί με μπογιά και ξύλο δημιουργεί υβριδικά πλάσματα / αντικείμενα. Κοιτάζοντας τα έργα του Πανίκου Τεμπριώτη συχνά δυσκολευόμαστε να προσδιορίσουμε αν πρόκειται για ανθρωπόμορφα ή ζωόμορφα πλάσματα. Ιδιαίτερα διότι στην συγκεκριμένη έκθεση ο καλλιτέχνης με ένα σουρεαλιστικό τρόπο κατορθώνει να συνδυάσει σε ισάξιο βαθμό και τα δύο. Στις πλείστες περιπτώσεις μάλιστα βλέπουμε και τον συνδυασμό ενός τρίτου στοιχείου του άψυχου αντικειμένου που ενοποιείται με το υβριδικό πλάσμα. Τα έργα του Πανίκου Τεμπριώτη είναι κωμικά, σαρκαστικά και σε ορισμένες περιπτώσεις τρομακτικά για τον θεατή. Πέρα όμως από το αισθητικό αποτέλεσμα σημαντικό είναι να κατανοήσουμε το βαθύτερο νόημα που προσπαθεί να δώσει ο καλλιτέχνης με αυτή του την δουλειά. Κοιτώντας τόσο τον τίτλο της έκθεσης αλλά και την ίδια την έκθεση σαν σύνολο πιστεύω ότι ο καλλιτέχνης προσπαθεί να αντικατοπτρίσει την πραγματικότητα του σύγχρονου ανθρώπου μέσα στο αστικό τοπίο. Απομονωμένος, περικυκλωμένος από πολλούς αλλά βαθιά μόνος καλείται να διαχειριστεί τις πολλαπλές εκφάνσεις του ψυχισμού του. Συχνά υπόδουλος ζωικών ενστίκτων και λάτρης υλικών αγαθών ψάχνει το νόημα της ύπαρξης του μέσα από μια σωρεία από δραστηριότητες και σκέψεις που συχνά το μόνο που κάνουν είναι να τον αποσπούν.
RSS Feed