Την ομαδική έκθεση με τρισδιάστατα αντικείμενα κεραμικής αλλά και επιτοίχεια έργα παρουσίασε η γκαλερί Opus 39 στην Λευκωσία από τις 15 μέχρι και τις 27 Απριλίου 2013. Στην έκθεση συμμετέχουν 5 δημιουργοί, η Άντρη Ιωνά, Άντρη Λύτρα, Αναστασία Λαμπράσκη Ονησιφόρου, Χριστιάνα Χαραλάμπους και Λίλη Χρίστου.
Πολλές φορές οι καλλιτέχνες νιώθουν περισσότερη ασφάλεια και σιγουριά όταν παρουσιάζουν έργα σε ομαδικές εκθέσεις παρά σε ατομικές. Σίγουρα η παρουσίαση των δημιουργημάτων σαν μέρος ενός συνόλου μπορεί να λειτουργήσει προστατευτικά καθώς η προσοχή του θεατή δεν αναλώνεται αποκλειστικά σε ένα δημιουργό αλλά αποσπάται. Με αυτό τον τρόπο περιορίζεται η πιθανότητα αρνητικής κριτικής που μπορεί να προκύψει από την υπερβολική ανάλυση αυτού που παρουσιάζεται και να παραμείνει ο θεατής στην θετική πρώτη εντύπωση, εάν και εφόσον όμως αυτή υπάρχει. Σε μια ομαδική έκθεση όμως υπάρχει ο κίνδυνος τα έργα να παρουσιαστούν δίπλα σε έργα που να τα αποδυναμώνουν, είτε διότι τα μεν είναι πολύ πιο εντυπωσιακά από τα δε ή διότι είναι πολύ αταίριαστα. Σε αυτή την έκθεση δυστυχώς δεν ισχύει το η ισχύς εν τη ενώσει, καθώς συνέβηκε το δεύτερο. Πέρα από το γεγονός ότι παρουσιάζονται δύο μορφές εικαστικής δημιουργίας, η κεραμική και η ζωγραφική, τα έργα ζωγραφικής των πέντε δημιουργών ήταν εντελώς διαφορετικά αλλά και αταίριαστα μεταξύ τους. Επιπλέον το γεγονός ότι τα έργα κεραμικής που παρουσιάζονταν στην έκθεση ήταν σε κάποιες περιπτώσεις χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα, παρέσερνε τον θεατή και τον έκανε να αντιλαμβάνεται ορισμένα από τα έργα ζωγραφικής που παρουσιάζονταν σαν διακοσμητικά.
Είναι κατανοητό ότι πολλοί δημιουργοί να ασχολούνται τώρα με χειροτεχνίες σε μια προσπάθεια να αυξήσουν τα εισοδήματα τους. Είναι επίσης αποδεκτό ένας καλλιτέχνης να ασχολείται και να πειραματίζεται με τις διαφορετικές μορφές δημιουργίας. Αυτό που πρέπει να προσπαθήσουμε όμως είναι ή να υπάρχει ένας καθαρός διαχωρισμός μεταξύ της χειροτεχνίας και της εικαστική δημιουργίας ή εάν υπάρχει η αλληλεπίδραση, να επηρεαστεί θετικά η χειροτεχνία από την εικαστική δημιουργία και όχι το ανάποδο.
Αυτό που πιστεύω θα πρέπει όλοι οι δημιουργοί να συνειδητοποιήσουν είναι ότι μια εικαστική έκθεση σε μια γκαλερί, ομαδική ή ατομική δεν πρέπει να είναι μια μικρογραφία του εργαστηρίου μας. Επειδή δημιουργούμε με διαφορετικούς τρόπους δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους δείξουμε όλους στη έκθεση μας ή ότι πρέπει να παρουσιαστούν δείγματα από κάθε στιγμή δημιουργίας. Επιλέγοντας σωστά τι και πως θα παρουσιάσουμε από τα έργα μας και με σωστή αντίληψη του τελικού αποτελέσματος που θέλουμε να έχουμε μπορεί να τα αναδείξουμε με καλύτερο τρόπο. Σε αυτή την έκθεση υπήρχαν όμορφα και αξιόλογα έργα τα οποία χάθηκαν μέσα στην πολυφωνία και είναι κρίμα να συμβαίνει αυτό.