Την ατομική έκθεση της εικαστικού Όλγας Σπανού παρουσιάζει ο πολυχώρος «Αποθήκες» στην περιοχή Αγίου Λαζάρου στην Λάρνακα από τις 26 Ιουλίου μέχρι και τις 05 Αυγούστου 2013.
Στην συγκεκριμένη έκθεση παρουσιάζονται τόσο οι κατασκευές της εικαστικού όσο και ζωγραφικά έργα. Επιπλέον αντλώντας έμπνευση από την ιδιαιτερότητα του χώρου των Αποθηκών η καλλιτέχνης δημιούργησε και κατασκευές ειδικά για την συγκεκριμένη έκθεση. Τα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση έχουν όλα σαν κοινό στοιχείο την χρησιμοποίηση «ευτελών υλικών» για την δημιουργία τους. Η χρήση τέτοιου είδους υλικών για την κατασκευή έργων τέχνης παραπέμπει στο ιταλικό κίνημα της Arte Povera που παρουσιάστηκε την δεκαετία του 1960 στην Ιταλία. Κύριως εκπρόσωπος του κινήματος είναι ο Έλληνας Γιάννης Κουνέλης.
Χαρακτηριστικό του κινήματος και των καλλιτεχνών που το εκπροσωπούν είναι η χρήση των ευτελών υλικών τα οποία μέσα από την χρήση τους αναγάγονται σε αισθητικά προϊόντα - έργα τέχνης. Σε μια παρόμοια κίνηση μέσα από την δουλειά της προβαίνει και η Όλγα Σπανού.
Η εικαστικός χρησιμοποιεί για τις κατασκευές της τενεκεδάκια από αλουμίνιο τα οποία βάφει, λυγίζει παραμορφώνει για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτό που προκαλεί θαυμασμό σε αυτού του είδους την δουλειά είναι ότι παρόλο που τα επιμέρους κομμάτια από τα οποία είναι καμωμένα είναι στατικές στερεές φόρμες, οι φόρμες των τελικών γλυπτών που δημιουργούνται είναι οργανικές, έχουν κίνηση και ροή. Πολλά μοιάζουν να μιμούνται την κίνηση του νερού, ένα σιντριβάνι που χύνεται, ένα κύμα που σκάει, σύννεφα που ταξιδεύουν. Σε άλλες περιπτώσεις τα γλυπτά είναι πιο στατικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως βλέπουμε το πάντρεμα περισσότερων υλικών όπως το ξύλο, κομμάτια από σίδερο και καθρέπτες.
Η φόρμα των γλυπτών και η κίνηση τους φαίνεται να είναι η απαρχή και για την μορφή των ζωγραφικών έργων, καθώς η πλειονότητα των ζωγραφικών έργων φαίνεται να έχει κοινά στοιχεία με τις μορφές των γλυπτών. Ακόμη και στα ζωγραφικά έργα η εικαστικός χρησιμοποιεί ευτελή υλικά. Ορισμένοι πίνακές της δεν είναι ουσιαστικά ζωγραφισμένοι πάνω σε καμβά, αλλά σε μια ιδιόμορφη επιφάνεια που φτιάχνει η ίδια. Η επιφάνεια αυτή είναι φτιαγμένη από λωρίδες από παλαιά υφάσματα τα οποία η ίδια μπλέκει μεταξύ τους για να δημιουργήσει μια πιο ενιαία επιφάνεια πάνω στην οποία να μπορεί να ζωγραφίσει. Τα έργα της είναι χρωματικά λιτά καθώς χρησιμοποιεί κυρίως το μαύρο, το λευκό και σε ορισμένες περιπτώσεις το πορτοκαλί. Αποτελούνται κυρίως από γεωμετρικά σχήματα και απλές φόρμες. Το αποτέλεσμα είναι έργα τέχνης τα οποία μεταφέρουν μια πρωτόγονη αισθητική.