2013 Μια νέα εποχή στην Τέχνη
Το 2013 μπήκε για τα καλά. Μια χρονιά που δεν περιμέναμε με ανυπομονησία, το αντίθετο θα έλεγα. Είναι μια χρονιά που μπαίνει υποσχόμενη δυσκολίες και δυσάρεστες αλλαγές. Όπως όλοι οι κλάδοι έτσι και για όσους ασχολούνται με τα πολιτιστικά οι δύσκολες συνθήκες είναι δεδομένες. Για τον τομέα των εικαστικών τεχνών οι δραματικές κρατικές περικοπές σε ήδη χαμηλά κονδύλια για την αγορά έργων, οι περιορισμένες επενδύσεις ιδιωτικών φορέων όπως οι τράπεζες αλλά και ιδιωτών γενικότερα σημαίνουν ολοένα και πιο περιορισμένη ζήτηση για έργα τέχνης. Το αποτέλεσμα αυτής της μείωσης, που όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με τον κλάδο των εικαστικών τεχνών το έχουν βιώσει ήδη εδώ και ένα χρόνο, είναι μια έντονη μείωση πωλήσεων και κατ’επέκταση τιμών στα έργα τέχνης. Μέσα σε ένα διάστημα 6 μηνών, οι μειώσεις γίνονται ολοένα και πιο φανερές. Τόσο σε ατομικές εκθέσεις όσο και σε ομαδικές εκθέσεις βρίσκουμε ολοένα και περισσότερες «ευκαιρίες» με έργα μέχρι και 50% χαμηλότερα από παλιά.
Είναι σίγουρα στενάχωρο να διαπιστώνεις την οικονομική στενότητα που βιώνουν οι καλλιτέχνες λόγω των καταστάσεων. Ειδικότερα όταν πρόκειται για καλλιτέχνες που έχουν χαράξει μια λαμπρή πορεία και που τώρα έχοντας φτάσει σε μια ώριμη φάση στην καριέρα τους βρίσκονται σε αυτή την θέση. Ταυτόχρονα όμως υπάρχει και ένα θετικό στοιχείο. Τα τελευταία χρόνια, προ κρίσης είχαμε γίνει μάρτυρες μιας υπερβολικής και ίσως αδικαιολόγητης αύξησης τιμών. Η ευκολία με την οποία ορισμένοι καλλιτέχνες και φορείς τιμολογούσαν σε υπερβολικά ψηλές τιμές τα έργα οδήγησε στην δημιουργία μιας «φούσκας» τιμών. Οι παραφουσκωμένες τιμές, στην πραγματικότητα δεν αντικατόπτριζαν με κανένα τρόπο την πραγματική αγοραστική δύναμη των Κυπρίων σε ότι αφορά τα έργα τέχνης. Απλά πιστεύω έγινε και η τέχνη ένα θύμα μιας μόδας/τάσης που πρόσταζε την απόκτηση έργων τέχνης και οδήγησε στην γοργή αύξηση τιμών. Ένα φαινόμενο που έχουμε δει και σε πολλούς άλλους κλάδους. Βραχυπρόθεσμα αυτό μπορεί να βοήθησε τους καλλιτέχνες προσφέροντας τους γρήγορα και υψηλά κέρδη, μακροπρόθεσμα όμως ήταν μια ψευδαίσθηση που όλοι βλέπουμε τώρα να καταρρέει. Η αλήθεια όμως είναι πάντοτε καλύτερη από τις ψευδαισθήσεις. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η κρίση θα αποκαλύψει πολλές αλήθειες. Θα αναγκάσει πολλούς να σταματήσουν να δημιουργούν με γνώμονα το εύκολο κέρδος και να αφεθούν να δημιουργούν απλά και μόνο γιατί το αγαπούν και το έχουν πραγματικά ανάγκη. Θα αναγκάσει πολλούς να γίνουν πιο ταπεινοί και να αφουγκραστούν πραγματικά το κυπριακό κοινό και τις ανάγκες του. Θα αναγκάσει πολλούς να αναζητήσουν ευκαιρίες στο εξωτερικό και να αναμετρηθούν με καλλιτέχνης σε παγκόσμιο επίπεδο, βγάζοντας τους έτσι έξω από την περιοχή ασφαλείας τους, αναγκάζοντας τους να γίνουν καλύτεροι. Άλλωστε η τέχνη χαρακτηρίζεται πάντα από την ικανότητα της να ξαναγεννιέται.
Το 2013 μπήκε για τα καλά. Μια χρονιά που δεν περιμέναμε με ανυπομονησία, το αντίθετο θα έλεγα. Είναι μια χρονιά που μπαίνει υποσχόμενη δυσκολίες και δυσάρεστες αλλαγές. Όπως όλοι οι κλάδοι έτσι και για όσους ασχολούνται με τα πολιτιστικά οι δύσκολες συνθήκες είναι δεδομένες. Για τον τομέα των εικαστικών τεχνών οι δραματικές κρατικές περικοπές σε ήδη χαμηλά κονδύλια για την αγορά έργων, οι περιορισμένες επενδύσεις ιδιωτικών φορέων όπως οι τράπεζες αλλά και ιδιωτών γενικότερα σημαίνουν ολοένα και πιο περιορισμένη ζήτηση για έργα τέχνης. Το αποτέλεσμα αυτής της μείωσης, που όσοι ασχολούνται επαγγελματικά με τον κλάδο των εικαστικών τεχνών το έχουν βιώσει ήδη εδώ και ένα χρόνο, είναι μια έντονη μείωση πωλήσεων και κατ’επέκταση τιμών στα έργα τέχνης. Μέσα σε ένα διάστημα 6 μηνών, οι μειώσεις γίνονται ολοένα και πιο φανερές. Τόσο σε ατομικές εκθέσεις όσο και σε ομαδικές εκθέσεις βρίσκουμε ολοένα και περισσότερες «ευκαιρίες» με έργα μέχρι και 50% χαμηλότερα από παλιά.
Είναι σίγουρα στενάχωρο να διαπιστώνεις την οικονομική στενότητα που βιώνουν οι καλλιτέχνες λόγω των καταστάσεων. Ειδικότερα όταν πρόκειται για καλλιτέχνες που έχουν χαράξει μια λαμπρή πορεία και που τώρα έχοντας φτάσει σε μια ώριμη φάση στην καριέρα τους βρίσκονται σε αυτή την θέση. Ταυτόχρονα όμως υπάρχει και ένα θετικό στοιχείο. Τα τελευταία χρόνια, προ κρίσης είχαμε γίνει μάρτυρες μιας υπερβολικής και ίσως αδικαιολόγητης αύξησης τιμών. Η ευκολία με την οποία ορισμένοι καλλιτέχνες και φορείς τιμολογούσαν σε υπερβολικά ψηλές τιμές τα έργα οδήγησε στην δημιουργία μιας «φούσκας» τιμών. Οι παραφουσκωμένες τιμές, στην πραγματικότητα δεν αντικατόπτριζαν με κανένα τρόπο την πραγματική αγοραστική δύναμη των Κυπρίων σε ότι αφορά τα έργα τέχνης. Απλά πιστεύω έγινε και η τέχνη ένα θύμα μιας μόδας/τάσης που πρόσταζε την απόκτηση έργων τέχνης και οδήγησε στην γοργή αύξηση τιμών. Ένα φαινόμενο που έχουμε δει και σε πολλούς άλλους κλάδους. Βραχυπρόθεσμα αυτό μπορεί να βοήθησε τους καλλιτέχνες προσφέροντας τους γρήγορα και υψηλά κέρδη, μακροπρόθεσμα όμως ήταν μια ψευδαίσθηση που όλοι βλέπουμε τώρα να καταρρέει. Η αλήθεια όμως είναι πάντοτε καλύτερη από τις ψευδαισθήσεις. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η κρίση θα αποκαλύψει πολλές αλήθειες. Θα αναγκάσει πολλούς να σταματήσουν να δημιουργούν με γνώμονα το εύκολο κέρδος και να αφεθούν να δημιουργούν απλά και μόνο γιατί το αγαπούν και το έχουν πραγματικά ανάγκη. Θα αναγκάσει πολλούς να γίνουν πιο ταπεινοί και να αφουγκραστούν πραγματικά το κυπριακό κοινό και τις ανάγκες του. Θα αναγκάσει πολλούς να αναζητήσουν ευκαιρίες στο εξωτερικό και να αναμετρηθούν με καλλιτέχνης σε παγκόσμιο επίπεδο, βγάζοντας τους έτσι έξω από την περιοχή ασφαλείας τους, αναγκάζοντας τους να γίνουν καλύτεροι. Άλλωστε η τέχνη χαρακτηρίζεται πάντα από την ικανότητα της να ξαναγεννιέται.
RSS Feed