Η ομορφιά του κόσμου της Κύπρου
Η άφιξη του διάσημου έργου του Αδαμάντιου Διαμαντή «Ο κόσμος της Κύπρου» στο Λεβέντειο Δημοτικό Μουσείο στις 24 Απριλίου 2013 ήταν ένα ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός για τα Κυπριακά εικαστικά δρώμενα. Έχοντας δει φωτογραφίες του έργου, γνωρίζοντας την ιστορική σημασία του και αναγνωρίζοντας την σημαντική θέση που κατέχει ο Αδαμάντιος Διαμαντής στην νεότερη Κυπριακή Ιστορία της Τέχνης δεν μπόρεσε να με προετοιμάσει για την ένταση και την συγκίνηση που βίωσα όταν βρέθηκα μπροστά του. Το τεραστίων διαστάσεων έργο απεικονίζει φιγούρες από τη Κυπριακή πραγματικότητα στις δεκαετίες του 50 και 60. Στόχος του δημιουργού ήταν να καταγράψει τον κόσμο και τα τοπία της Κύπρου αυτούσια, όπως τα έβλεπε ο ίδιος. Έτσι επισκεπτόταν διάφορα μέρη του νησιού και δημιουργούσε σκίτσα και εικόνες τις οποίες χρησιμοποίησε αργότερα για την δημιουργία του έργου. Οι 67 φιγούρες που αποτελούν το έργο είναι στην πλειονότητά τους πραγματικά πρόσωπα και μοιάζουν να είναι ζωγραφισμένα σε φυσικό μέγεθος. Με την χρήση τριών μόνο βασικών χρωμάτων, άσπρο, μαύρο και γήινο καφέ το έργο είναι χρωματικά λιτό. Κοιτάζοντας το έργο δεν μπορεί κανείς παρά να θαυμάσει την ένταση των γραμμών, την σιγουριά στις πινελιές, την ικανότητα του καλλιτέχνη να συλλαμβάνει με μερικές μόνο γραμμές τα χαρακτηριστικά και την έκφραση στα πρόσωπα αλλά και την φρεσκάδα του έργου που δεν είναι ούτε παρα-δουλεμένο ούτε ατελές. Παρόλο το μέγεθος του, στο κάθε σημείο, στην κάθε γωνιά έχει δοθεί η κατάλληλη σημασία. Ένα πραγματικό αριστούργημα.
Στο Λεβέντειο Δημοτικό Μουσείο, το έργο μήκους 17,5 μέτρων και ύψους 1,75 μέτρων βρίσκεται εκτεθειμένο στον δεύτερο όροφο του μουσείου με τρόπο που να σχηματίζει ένα Π. Έτσι όταν ο θεατής εισέρχεται στο κέντρο του εκτεθειμένου έργου, αισθάνεται σαν να γίνεται ένα με το έργο. Ουσιαστικά είναι σαν να βρίσκεσαι στην μέση μιας πλατείας του χωριού, περικυκλωμένος από φιγούρες ανθρώπων που αποτελούσαν τον κόσμο της Κύπρου στο παρελθόν. Κατά ένα παράδοξο τρόπο ένα δισδιάστατο, ζωγραφικό έργο μοιάζει να γίνεται τρισδιάστατο και διαδραστικό.
Προσωπικά είναι η πρώτη φορά που βρέθηκα μπροστά σε ένα τόσο μνημειώδες έργο το οποίο είναι τόσο έντονα Κυπριακό. Μοιάζει να συνοψίζει μέσα του την ενέργεια και το πνεύμα της Κύπρου του παρελθόντος. Μοιάζει να υμνεί την Κύπρο του παρελθόντος. Οι φιγούρες, τα χαρακτηριστικά του προσώπου, τα σπίτια και τα τοπία στο βάθος πάλλονται με την ενέργεια του νησιού μας. Με μια ενέργεια τόσο οικεία αλλά ταυτόχρονα και τόσο ξεχασμένη, τόσο απομακρυσμένη από αυτό που γνωρίζουμε σήμερα σαν Κυπριακή πραγματικότητα.
Είναι πολύ σημαντικό που ένα έργο σταθμός στη Κυπριακή Ιστορία της Τέχνης επέστρεψε στο νησί. Για τους νέους σύγχρονους εικαστικούς αλλά ακόμη και για αυτούς που δεν ασχολούνται με την ζωγραφική είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε το παρελθόν μας, τις ρίζες μας.
Το έργο θα παραμείνει στον χώρο του Λεβέντειου Μουσείου μέχρι τις 6 Οκτωβρίου και τον Νοέμβριο θα μεταφερθεί μόνιμα στην Λεβέντειο Πινακοθήκη
Η άφιξη του διάσημου έργου του Αδαμάντιου Διαμαντή «Ο κόσμος της Κύπρου» στο Λεβέντειο Δημοτικό Μουσείο στις 24 Απριλίου 2013 ήταν ένα ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός για τα Κυπριακά εικαστικά δρώμενα. Έχοντας δει φωτογραφίες του έργου, γνωρίζοντας την ιστορική σημασία του και αναγνωρίζοντας την σημαντική θέση που κατέχει ο Αδαμάντιος Διαμαντής στην νεότερη Κυπριακή Ιστορία της Τέχνης δεν μπόρεσε να με προετοιμάσει για την ένταση και την συγκίνηση που βίωσα όταν βρέθηκα μπροστά του. Το τεραστίων διαστάσεων έργο απεικονίζει φιγούρες από τη Κυπριακή πραγματικότητα στις δεκαετίες του 50 και 60. Στόχος του δημιουργού ήταν να καταγράψει τον κόσμο και τα τοπία της Κύπρου αυτούσια, όπως τα έβλεπε ο ίδιος. Έτσι επισκεπτόταν διάφορα μέρη του νησιού και δημιουργούσε σκίτσα και εικόνες τις οποίες χρησιμοποίησε αργότερα για την δημιουργία του έργου. Οι 67 φιγούρες που αποτελούν το έργο είναι στην πλειονότητά τους πραγματικά πρόσωπα και μοιάζουν να είναι ζωγραφισμένα σε φυσικό μέγεθος. Με την χρήση τριών μόνο βασικών χρωμάτων, άσπρο, μαύρο και γήινο καφέ το έργο είναι χρωματικά λιτό. Κοιτάζοντας το έργο δεν μπορεί κανείς παρά να θαυμάσει την ένταση των γραμμών, την σιγουριά στις πινελιές, την ικανότητα του καλλιτέχνη να συλλαμβάνει με μερικές μόνο γραμμές τα χαρακτηριστικά και την έκφραση στα πρόσωπα αλλά και την φρεσκάδα του έργου που δεν είναι ούτε παρα-δουλεμένο ούτε ατελές. Παρόλο το μέγεθος του, στο κάθε σημείο, στην κάθε γωνιά έχει δοθεί η κατάλληλη σημασία. Ένα πραγματικό αριστούργημα.
Στο Λεβέντειο Δημοτικό Μουσείο, το έργο μήκους 17,5 μέτρων και ύψους 1,75 μέτρων βρίσκεται εκτεθειμένο στον δεύτερο όροφο του μουσείου με τρόπο που να σχηματίζει ένα Π. Έτσι όταν ο θεατής εισέρχεται στο κέντρο του εκτεθειμένου έργου, αισθάνεται σαν να γίνεται ένα με το έργο. Ουσιαστικά είναι σαν να βρίσκεσαι στην μέση μιας πλατείας του χωριού, περικυκλωμένος από φιγούρες ανθρώπων που αποτελούσαν τον κόσμο της Κύπρου στο παρελθόν. Κατά ένα παράδοξο τρόπο ένα δισδιάστατο, ζωγραφικό έργο μοιάζει να γίνεται τρισδιάστατο και διαδραστικό.
Προσωπικά είναι η πρώτη φορά που βρέθηκα μπροστά σε ένα τόσο μνημειώδες έργο το οποίο είναι τόσο έντονα Κυπριακό. Μοιάζει να συνοψίζει μέσα του την ενέργεια και το πνεύμα της Κύπρου του παρελθόντος. Μοιάζει να υμνεί την Κύπρο του παρελθόντος. Οι φιγούρες, τα χαρακτηριστικά του προσώπου, τα σπίτια και τα τοπία στο βάθος πάλλονται με την ενέργεια του νησιού μας. Με μια ενέργεια τόσο οικεία αλλά ταυτόχρονα και τόσο ξεχασμένη, τόσο απομακρυσμένη από αυτό που γνωρίζουμε σήμερα σαν Κυπριακή πραγματικότητα.
Είναι πολύ σημαντικό που ένα έργο σταθμός στη Κυπριακή Ιστορία της Τέχνης επέστρεψε στο νησί. Για τους νέους σύγχρονους εικαστικούς αλλά ακόμη και για αυτούς που δεν ασχολούνται με την ζωγραφική είναι μια ευκαιρία να γνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε το παρελθόν μας, τις ρίζες μας.
Το έργο θα παραμείνει στον χώρο του Λεβέντειου Μουσείου μέχρι τις 6 Οκτωβρίου και τον Νοέμβριο θα μεταφερθεί μόνιμα στην Λεβέντειο Πινακοθήκη
RSS Feed